Hoewel cacao niet inheems is in Italië, heeft het land een lange geschiedenis van interactie met cacao en chocolade. Deze reis begon echt in de 17e eeuw toen cacao als drank werd geïntroduceerd.
Kom meer te weten over Cacao in Frankrijk.
De aristocratie en elite in Italië omarmden chocolade als een luxe en exotisch genot, voornamelijk geconsumeerd als warme drank. Chocoladehuizen, vergelijkbaar met die in andere Europese hoofdsteden, ontstonden in Italiaanse steden en werden sociale hubs waar de hogere klasse samenkwam om van deze unieke lekkernij te genieten.
Overgang Van Chocolade in Italië
De 19e eeuw markeerde de overgang van chocolade van een drank naar een lekkernij in Italië. Geïnspireerd door ontwikkelingen in buurlanden begonnen Italiaanse chocolatiers te experimenteren met vaste chocolade, waarbij ze pralines, gianduiotti en andere heerlijke traktaties creëerden.
Een belangrijke innovatie was de creatie van gianduja, een chocolade-hazelnootpasta die een hoeksteen zou worden van de Italiaanse chocoladecultuur.
Vooral de stad Turijn werd een brandpunt van Italiaans chocoladevakmanschap. Chocolatiers in Turijn waren pioniers in het maken van gianduiotti, kleine driehoekige chocolaatjes gemaakt met een mengsel van hazelnoten en chocolade. Deze werden enorm populair en legden de basis voor de Italiaanse traditie van het combineren van chocolade met lokale ingrediënten.
Cacao en Chocolade in het Hedendaagse Italië
In het hedendaagse Italië wordt ambachtelijke chocoladevakmanschap gevierd, met een focus op hoogwaardige ingrediënten en traditionele technieken. Kleine chocolatiers, vaak familiebedrijven, zijn verspreid over de straten van Italiaanse steden en bieden veel verschillende handgemaakte chocolaatjes, pralines en truffels. Het gebruik van hoogwaardige cacao is een kenmerk van de lokale chocoladeproductie.
Chocolatiers selecteren hun cacaobonen zorgvuldig, vaak met de voorkeur voor specifieke herkomsten om verschillende smaakprofielen naar voren te brengen. Het vakmanschap is duidelijk in de nauwkeurige temperering, vormgeving en handmatige afwerking van ieder chocolaatje, waardoor het resultaat niet alleen zoetigheden zijn, maar ook culinaire kunstwerken.
Italiaanse Cioccolato di Modica
De cioccolato di Modica (Modica chocolate of chocolade van Modica, ook bekend als cioccolata modicana) is een Italiaanse specialiteit uit de gemeente Modica, op Sicilië.
Het kenmerkt zich door een oude en originele receptuur die gebruikmaakt van handmatige maling in plaats van conching, waardoor de chocolade een korrelige textuur en een aromatische smaak krijgt. Het is een specialiteit die officieel is erkend door het Italiaanse Ministerie van Landbouw, Voedsel en Bosbeleid. Modica chocolade wordt “koud” (a freddo) bereid volgens een traditioneel recept en wordt niet geconcheerd.
Modica chocolade wordt koud bereid volgens een traditioneel recept, zonder toevoeging van cacaoboter, waardoor de suiker niet oplost en de chocolade een andere textuur krijgt.
Dit resulteert in een chocolade met een korrelige, ruwe consistentie en kleine luchtbelletjes. Bij het breken brokkelt de chocolade af en vertoont het vaak een grijze patina aan de oppervlakte door het uitscheiden van cacaoboter. In de mond ontvouwt zich een intense cacaosmaak.
Volgens het eeuwenoude koude bewerkingsproces van Modica blijven alle gunstige eigenschappen van cacao in Italië behouden. Modica-chocolade heeft vaak een witte patina en neigt te verkruimelen. De bloei van cacaoboter verandert de traditionele organoleptische eigenschappen van het product. Behalve de genoemde stoffen bevat Modica-chocolade geen andere ingrediënten, in het bijzonder geen melk, boter, plantaardig vet of lecithine.
De specialiteit werd geïntroduceerd in het Graafschap Modica door de Spanjaarden tijdens hun overheersing in Zuid-Italië.
Hun adellijke huis was in de 16e eeuw de invloedrijkste feodale macht in Zuid-Italië, tijdens de Spaanse overheersing van Sicilië. Vandaag de dag bestaat er in Spanje nog steeds een vergelijkbare bereidingswijze in de vorm van “chocolate a la piedra”; zulke varianten zijn ook bekend in Mexico en Guatemala.
Voordat het product een internationaal bekende specialiteit werd, was het een feestelijk dessert in adellijke families. Waarschijnlijk leerden de Spanjaarden de techniek van het verwerken van cacaobonen via het gebruik van een metate van de Azteken. Echter wordt er bij Modica-chocolade suiker gebruikt in aanvulling op cacao, een ingrediënt dat voor de Azteken niet beschikbaar zou zijn geweest.
De gemeente Modica organiseert jaarlijks een chocoladebeurs (“Chocobarocco”). Er zijn 75 bedrijven in Modica die chocolade produceren of verkopen en de chocolade-industrie is de grootste werkgever in de stad.
Unieke Italiaanse Chocolade
Italië is de thuisbasis van verschillende unieke chocoladecreaties, elk met zijn eigen karakteristieke eigenschappen.
Gianduiotti
Deze iconische Italiaanse chocolaatjes uit Turijn staan bekend om hun romige textuur en rijke hazelnootsmaak.
Baci Perugina
Afkomstig uit Perugia, worden deze geliefde chocolaatjes geprezen om hun hazelnootvulling en romantische boodschap die bij elk chocolaatje wordt meegeleverd.
Torrone
Een traditioneel Italiaanse nougat gemaakt met honing, suiker, eiwitten en geroosterde amandelen, vooral geassocieerd met Italiaanse feestdagen, zoals kerst.
Conclusie
Bovendien wordt chocolade, met name in Italië, in verband gebracht met zijn romantische trekken. Dit laatste aspect was al bekend bij Giacomo Casanova, die het bij zijn veroveringen als een mild afrodisiacum zou gebruiken.
